KIRAÇ TOPRAKLARIN ATEŞLERİNDEN DÖKÜLEN AHI...
Kýraç topraklarda geçmiþti zaman
Akan saatlerin gözleri kör olmuþ gibiydi
Aslýnda bilemezdim hiçbir zaman
Anlatamazdým onca yaralarýn izleri
Daðlar ki uyanýr uzaklarýn yapayalnýzlýðýnda
Sarsýlýr yürekler kör olmuþ gözleri vurgunca
Sarý saçlý karakaþlý yârin al renkli sureti
Taþmaya hazýrdýr yuvalarýna sýðmaz kelimeler
Ot bitmez vadilerdir ayaklanýr
Sesleri ki hiç dinmez.
Belki içimde düðümlenmiþ hatýralardýr ki vardýr bilinmez
Kuþlarýn soluklarýyla karýþan ovalarýn ruhuyla sulandýðýnda
Ateþ olur zemheri ayaklanýrsa
Dað, taþ birlik olmuþ hatýralarýna dayandýðýnda
Bilesin sevdiðim,
Ayaklarýna kapanmýþ kollarým ki asýl sendin
Sendin yalýn ayak peþimde koþturan
Gözlerin karanlýðýnda kendimi kaç gece gömmüþsem
Ýçimde yanan acýlarýn çýðlýklarýný sadece senle susturmayý
Korlaþan güneþle yaðan yaz yaðmurlarýnýn altýnda aþkýnla ýslanmayý
Yüzünü son bir kez elimle gözlerinden dökülen yaþlarý
Silmeyi ne çok isterdim!
Ama içimde bitmez yaralý kurdun dermansýzlýðý
Taþlanan geçmiþimin sokaklarýndan bir gün seninle son bulmayý
Yapayalnýz odamýn soðuk duvarlarýndan resmine bakýp aðlamayý,
Ne çok isterdim
Seninle bir gün mutluluktan gökyüzünden bulutlar altýndan bakmayý!
Olmuyor sevdiðim!
Hayat akýntýlarýndan kayýp gitmiþse ruhlardan
Birbirine uzanan eller kaybolmuþsa çok uzaklara
Dayanmaz ayrýlýk kýraç topraklarýn aðýtlarýysa
Solgun çiçeklerin ahý sevgiyle yananlarý sorgulanýr olmuþsa
Hüzün, keder ve bitmeyen aþk masallarý
Yedi gün yedi gecelik saplanmýþ kara leke
Ve karanlýðýn tutuþmaya hazýr son ölümcül dansý.
Kýraç topraklarýn ateþlerinden dökülen ahý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.