anladým ki yapayalnýzýzdýr bu sahnede ve þeddeli bir çaðrýdýr sükut göðsümün hemen üstünde
evet yangýn evet yara /kalemim kýrýk dökük seni anlatamayan her cümlenin bini bir para
sýzým derin mi derin zerresi sana kül uðruna heba olmuþ koca bir ömür gün aymýþ gün ölümüne zehir can özüm topraðýna aksýn ki sen uzakta gögüne küsmüþ kanadý kýrýk bir güvercin tarif edilmezmiþ zaman yapayalnýz olduðumu anladýðýmda tarif edilmezmiþ içinde biz olmayýnca öylesine özlemiþim öylesine çaresiz hayat kalabalýðýnýn ortasýnda viran kalmýþ þehirler gibi öylesine bir baþýna
uyandým üzerine bir ahýn yemin olsun ay þahidim beni diyorum sensizlikle sýnama sende sen olmayý sevdim incinmiþ yaðmurlarda belki kokun deðer diye saçlarýma sesizce bir köþede iliklerime kadar sana aðladým yine de gözlerimden silinmedi adýn
evet yangýn evet yara yüreðimde derin bir iz beni diyorum sensizlikle sýnama sende sen olmayý sevdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Almira Elif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.