tozlu aynalarý yatýþtýracak deniz birlikte ve yalnýzken düþlere gidilecek açacak rengi fýsýltýlarýn gün eksilen yerlerinden büyüyecek
yaðmur ve topraðýn türküsünde duru gerçeðin perdesini çekerken ýþýklar ýrmaða yaðacak pencereler bir dehlizin karanlýðýnda buzul süsler ve aðzýmýn kýyýsýnda aydýnlýk gece dudaklarýma þiirdir
rüzgâr öper ellerimizi sonra odamýza dolan dünya gizli saklýlarýn içinde bazen en kuytularý taþýrken baðýran vakitlerin serserisi olur içim bir bahar sabah serinliðiyle kopar masum kalmaz bazen yeniden buluþmalar -ruhumda tunç kelebekler -
sessizlik her uyanýþým benim usulca düþen yaðmur yüzünde çocukluðum kanatýlmýþ günün hýzlý sularýyla bir çiçeði yýkarken ay karýþýr alnýma bir þiirdir herþey
bir gün mutlaka çýkýp gelecekler,
yýrtýk uçurtma Ve üflediðim cam her þiir sonrasý çýplak karanlýða
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.