Ağladı Su

Hayatýn tam orta yerinde gitmeler
Solgun yanaðýmýn Nilüferi
Açýlýnca gamzeme sarý gülüþler
Kalabalýðýn teninden düþen günahýn eteklerine aðladý su..
Sonra sevmeler
Aðaçlarý seyrettiðim tepelerden
Unutkan bir tarih yazdý
Yalnýzlýða..

-bu yüzden
sustuðum yanmalarýn seviþgen ayaklarýnda
sessizliðin çýðlýðýna inandým-


Yüreðimin kýrmýzý dehlizlerinde dalgalanan
Gün çiçekleri hýrpaladý serinliðin hasretini
Gözlerime yansýdý cinnet
Gördüm
Güneþin de kaný avuçlarýma donan.
Duvarlara örülü ölüme sustu
Sesimin korkusu..
Rüzgar dað baþlarýnda aklýma umudu uçururken
Hangi çiçeði doyuracaktý
Göðsüme yürüyen aþklardan
Kar yaðýyor bulut rengi
Vakitlerin düðümlü sarmaþýðýnda
Kaç körü birden öldürdü zaman


Bencil yasaklara
Büyümemiþ çocuklar gibi
Eksik kaldý bir yanýmýn nezleli burnu
Oysa koþan terlemeler soymalýydý yüzümü
Gözyaþý kuraklýðýnda hüzün
Nefessiz/
Güneþsiz


Dur,
Dur biraz
Karanlýða doðan uçurum
Tarihlerden uzak bir ateþ
Aydýnlatmakta beni
Dilsiz acýlarýn ucunda
Siyah zamanlara uyanýp
Bir þeyler anlatmakta

Kamçýlý akþamlarda masallar
Ay gibi üzerime gelmeden
Gitmeliyim,gitmelerden

Kullanýlmamýþ baharlarým var benim

...
Sosyal Medyada Paylaşın: