içimde kocaman bir boþluk, baðýrýyorum çýkmýyor sesim . çýðlýk çýðlýða sana hasretlerim . kimse duymuyor beni. sana sevgimi anlatamýyorum elimde rengarenk bir kalem kar beyazý kaðýda dökülüyor gökkuþaðý düþlerim. aþký anlatmalýyým, sayfalar dolusu kimse okumasa da ben bilmeliyim ordadýr hislerim.
Ýçimde kor ateþler, alevleniyor isyanlarým. kimse bilmiyor içimdeki fýrtýnayý kasýrganýn aldýðýný senden kalan kýrýntýlarý gözlerimdeki siluetini. Ýçimde koca bir yalnýzlýk hiç bu kadar acýtmamýþtý canýmý kanatýyor her bir nefes duygularýmýn ölüm fermaný bu iniltiler,
Nazlýgül 8 haziran 20223
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlıgül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.