AFFETMEK GÜZEL
‘Fakat’ ý “ancak’ ý, býrak bir yana,
Mazeret üretmek, yakýþmaz sana,
Gönülden sýnýrsýz, hem kana kana;
Koþulsuz severek, affetmek güzel,
Yüreði tertemiz, saf etmek güzel.
Deðer ver önemse, hoþ gör insaný,
Hiç üzme kimseyi, yanmasýn caný.
Ön yargý yanýltýr, yakýndan taný,
Koþulsuz severek, affetmek güzel,
Bu yolda emeði, sarf etmek güzel.
Sakýn ha kalp kýrma, incitme gözle,
Gülümse, sor anla, deðer ver özle.
Doðruyu tatbik et, aldatma sözle,
Koþulsuz severek, affetmek güzel,
Kalpleri doðruda, saf etmek güzel.
Kin tutma hatta hiç, kaþýný çatma,
Dostuna deðer ver, harcayýp atma,
Dilin har olmasýn, sakýn ha batma.
Koþulsuz severek, affetmek güzel,
Sanma ki cahillik, gaf etmek güzel.
Kalmasýn yoksullar, öksüz susuz aç,
Kimseyi kýskanma, bencillikten kaç,
Evrene sevginden, kucak kucak saç.
Koþulsuz severek, affetmek güzel,
Ne öfke ne kýrýp, mahvetmek güzel.
Her can çok deðerli, hatta karýnca,
Dargýnlýk son bulur, kollar sarýnca,
Bal olur gam hüzün, aþkla karýnca.
Koþulsuz severek, affetmek güzel,
Herkesle hoþ tatlý, laf etmek güzel.
Seyfettin Karamýzrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Entellektüel-41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.