SENSİN SEN
Hiç rahat etmedin, þöyle bolundan,
Yine de dönmedin, kutlu yolundan.
Cehalet tükendi, tuttun kolundan,
Yenerek yerlere, seren sensin sen.
Karanlýk gecede, her gözde fersin,
Çaðdaþlýk yolunda, önde nefersin.
Engeller çýkýnca, yýlmak yok dersin,
Kötüyle haksýzý, yeren sensin sen.
Her hüznü þen eden, anlayan sezen,
Kuþ uçmaz yerlerde, derviþçe gezen.
Zorlukla baþ eden, ne korkan bezen,
Milletin gönlünde, ceren sensin sen.
Görevin çok mühim, engeller tonca,
Yýldýrmaz meþakkat, varsa da onca.
Olmuþsun bahçývan, çocuklar gonca,
Kýrmadan nazikçe, deren sensin sen.
Ýnsanlýk dürüstlük, sizdendir kalan,
Sayende biter hep, yoksulluk yalan.
Sevgiyle hoþ görüp, her gönlü alan,
Hizmeti ücretsiz, veren sensin sen.
Seyfettin Karamýzrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Entellektüel-41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.