Kimse görmüyor Yâr’dan baþka, yüreðime serpilmiþ muþta izlerini. Avuçlarýma toprak dolmuþ, gömülmüþ çizgilerine ümit ve neþe. Kaderimin yollarý çýkmaz sokak. Dualar sarýldý dilime.
Minareden uçuþan bir sela Konuveriyor yamacýma. Saplýyor etime gamlý bir býçak. Sýzlýyor kalbimin tesellisi. Allah yâr, Allah yâr..
Ne yana döndürsem bu mevtayý, elleri hazýr dövüþmek için benimle. Baþta dokunmak istemedim soðuk tenine, Dokununca yandý dilimdeki ahým, Yandý avuçlarýmda bergüzarým. Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı Hasret Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.