Vuslat Yakın

Karþýmda dans eden yalanlara inat
Ellerim ensemde kavuþmuþ izlerken yalnýzlýðýmý,
Topuk sesleri çiðniyor kalan umutlarýmý.

Bu kalabalýk, bu sesler ordusu
Sarmaþ dolaþ akýp gidiyor bileklerimden.
Günyüzü görmüþ üç beþ güzel hatýra okþuyor göz kapaklarýmý.

Kulaðýmda dans eden yalanlara inat
Baþým dimdik yürüyorum sokaklarda ama
Boynu bükük gölgem düþüyor kaldýrýmlara.

Adým attýkça uzuyor yollarým
Vakit yok durup anlamaya, geçti o
Vakit yok bu düðümü çözmeye üstelik ellerim de titriyor.

Eskiden yalnýz olduðumu sanýrdým.
Buralarda kolu koluma deðermiþ bir soðuk yelin, bilmezdim.

Anladým ki,
Eli cebimde kýyametimin.
Sosyal Medyada Paylaşın: