Uðurladým seni uzaklara. Kuþ cývýltýlarýyla rüzgara, rüzgarla adý konmamýþ memleketlere. Dalgalarla bilmediðim kýyýlara. Yaðmurla bir ölü topraðýna. Cebinde kalan son metelikle, bir dilencinin avuçlarýna býraktým. Bu sana kaçýncý vedam, Bilmiyorum ama bu defa sanki tamam. Kurtuldum aklýmý kemiren karýncadan.
Ensemde soðuk bir rüzgar dans ediyor. Tüy hafifliðinde yaðan yaðmuru selamlýyorum. Bilmiyorum bu kaçýncý gitmek bilmeyiþin. Gölgemle ardýmda, Çiçeðimle saksýda bulduðum. Kitabýmýn satýrlarýnda saklanýþýn. Aynada karþýmda, saçlarýmýn dalgasýnda gizleniþin. Saçlarým düðüm düðüm.
Pencereme süzülen bir kuþ tüyünde, uçmaktan kurtulmuþ gibi geliþin. Yeri yurdu belli bu sevi’nin, Þimdi emanetiz Hüda-i Baki’ye Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı Hasret Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.