Hasret

Derdime derman diye kâse kâse þurup içirdiler
Þifa þurupta deðildi bilemediler

Lal olunca dilim yine dudaðým titredi
Lafazanlar üçer beþer baþýma tünedi

Þifâyâb olalým diye sinemi harap ettiler
Bedenim sýhhatte oldukça diriydi bilmediler

Gönül kafesinde derdim derinde gizliydi
Ýçimde saklý olan mecnundan kalma vesveseydi

Baktýðým suret çölde gezdiren leyla gibiydi
Ateþ yanýyor su ondan korkuyor gibiydi

Taþlar kendini odun sanýp yanýyordu
Aþk vuslatýyla ruhlar odun gibi çatýrdýyordu

Tavus kuþuna tavuk kümesi zindan deðil mi
Bülbüle karganýn tüneðinde yazýk deðil mi

Naçar kaldým aþkýn sürgününde olanlarýn arasýnda
Derman aradýlar bana avamýn aþk sofrasýnda

Ey sevgili sakýn yarýn deme! dünde yarýndý…
Yarýný bekletme! Bugün de, dünde yarýndý…

Üç gün ömrün olsa yarýn dersin
Yýllar var önünde acelen ne dersin

Ey sevgili tatlý dudaðýnda kem söz inci gibi dökülür
Öfke cemaline deðse bin bir naz olur dökülür

Çevremde pervane olsa onca dilber
Aþk hasretiyle gönlüm yâr yâr der…

Sosyal Medyada Paylaşın: