UNUTULMUŞ HATIRALARINDAN SARARMAYA MAHKUM MEKTUPLARINA...
Sürgün kelimelerin kýyýsýnda terk edilmiþtim bir zamanlar
Issýz güneþin serildiði karanlýk gökyüzünün altýndan
Zamanýn kum saatinden aðýr aðýr kayýp gittiði vakit
Yüreðimin derinliklerinde gömülen sevgi sözler gibi
Bozuk bir eþya gibi terk edilmiþ sürgün yýllarýmýn ardýndan.
Biliyorum anlatmasý çok zor
Daralan hislerin kelimelerin daðýlan ateþiyle avutmanýn ki yersiz
Masalsý hayatýn çiçeklerle süslü sokaklarýnda sonu baþlayan yolculuðun
Belki ürkek kanatlý meleklerin ýþýltýsýnda
Aþka inanmayan kuþlar gibi
Öylesine birbirine âþýk sevgililer gibi kavuþma umudu belirsiz.
Bir an olur da,
Özgürlüðün sonsuz gölgesinden kayan yýldýzlarýn ardýndan çýkagelmiþ
Elimde yaþamaya deðer ne bir umutla
Kanayan ruhumun derinliklerinde al yazmalý eski unutulmuþ sevgiliden mektupla
Her satýrýnda, hem sözcüðünde ayrý bir muammalý
Ucu kesik bir belirsiz hüzün.
Uçuþan kalplerin sevgiyle atan rüzgârýndan çekip gelen ölümlük hüzünle
Takati kalmamýþ kuþlar gibi göçe zorlayan aþk hasretinden
Her kanayan damla sözcüðünde içine atýlan hicran uðultusuyla
Uzaklarda kalan yaþanmamýþ cümle mazinin esir kalmýþ izleriyle
Sanki gökkuþaðýna sarýlýp aðlanacak bir hatýra,
Yoksul evimde bir tas çorba gibi içimdeki soðuklukla.
Zordu kelebeklerin aþkýyla hatýralara tutunmak!
Yaþanmamýþ hayatýn örgüsüyle kanatlanýp aþklara ulaþmak
Yüreðe saplanmýþ mektuplarýn ardýndan sislerin arasýnda kaybolurken
Uzayan güneþ ýþýklarýnýn coþkulu sesleri topa tutarken içimi
Mazilere dalýp giderken þehrin suskun surlarýnda bir yerlerde
Dalgýn bakýþlarýn kol gezdiði çiçekler sualler sormazken
Yapayalnýz koca þehirde kaybolan sevdiðin hayali kol gezerken peþimde
Yorgun düþlerimin titrettiði zihnin derinliklerinden kanayan her histe.
Ne çok sevmiþim yüreðimdeki demirlenmiþ mektuplarýný.
Koca zamaný meydan okurken bir gece vakti
Ay ýþýðýndan kaçarken
Tenha sokaklar deli gibi sanýrken o vakitler
Ucube bir köþeden
Kara lekeli bir evde alýp yüreðimden kaçýrmaya çalýþýrlarken seni
Tutsak olursa o vakit mektuplarýn
Yanan son mum aleviyle parçalanýrsa tüm yaþanmýþlýklar
Bir gün uzaklarda bir yerde ufacýk bankýn üstünde bulunursam
Bakýþlarým korkunun çemberiyle yýðýlý kalmýþsam cansýz
Üzerime eskimiþ kâðýtlar serilmiþse o þehirde
Zamanýn hazin sayfalarý yine yakmýþsa hayatý
Sevdiðim, mazilerim, hayatým, her þeyim yavaþça uzak denizler ülkesine doðru silinirken
Elim yüreðimde çaresiz topraða düþmüþsem o gece.
Bilemezsin hatýranýn amansýz acýyla yanmayý!
Sen, sen ki nerden bileceksin
Sýcacýk odanda sevdiðinle mutlu hayaller kurarken
Uðruna topraða düþen eski bir tanýnmaz sevgili
Yoksul, beþ parasýz için býraktýðýn o eski evinde
Seni bekler þu aciz ruh
Yine zamanýn gökyüzüyle kesiþtiði aþkýn þehrinde…
Tarih: 21.05.2023 saat 18.00
Yazan: YILMAZ SSL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.