.
.
Çocukluktu iþte…
Sessizliðin, tenhalarýn kývranýþlarýna vuruþuydu sanki tik taklar
Israrla
Siyah beyaz bir yaprak dökümünde…
Hep bir içe kanayýþ
Hep bir zihne musallat sýzýntýlar…
Aþinalýða boþ veriþlerin ölüm korkularýna yol alýþý yakýn
Ama yine de, geceye belki bir veda gerek, kim bilir?
Belki bir vedanýn ötesi
Belki de çok çok ötesi gerek, kim bilir?…
.
.
Yalýnayaksýn ve yaban bir maziyi duyumsayamamak az þey mi dersin?
Hele imkansýzlýðýn böylesi bir bataklýðýna saplanmýþken…
Bir yokluðun terennümüne bile infilak ederken düþünceler
Az þey midir ölümden az bir zamaný çalmaya kalkýþmak…
Iþýklarý gaz lambalarýna varasý þehirlerin azlýðýnda
Yaþamak kadar karanlýðýn geceye býraktýðý yýldýz resitallerinde
Az þey midir, sevginin açlýðýna kalacaðýn bir kabusa uyanmak…
.
.
Sürgün bir vaktin elemine tutuþurken yine de özlem
Ýmgelenir durmadan koyu bir kaybetmiþliðe
Ýçindeki o zalim, o serseri karaltýlar…
Dönülmez bir göç yolculuðuna bulanmýþ bir kum fýrtýnasý
Ve hörgüçlerinde maziye tutulu daðlarýn ufka yaslanýþý
Kara bir trenin dumanýna bile hasret býrakýr yürekleri
Seslere ve çýðlýklara mahkumiyetlere isyan ederek…
Sessizce özlersin iþte ansýzýn
Ve dersin içinden…
Çocukluktu iþte…
Çocukluk…
.
.
Ve dalýp uyuyakalýr dayanamayýp
Yanaklarýndan kan sýzarken
Ýçimdeki çocuk…
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.