BİR DEMET MENEKŞE…

Aþkýn þuursuz sellerinde gömmüþtüm seni
Yitirdiðim ufacýk kalbimde silinmezdi izin
Sen ki tanrý daðlarý arasýndan kayýp giden arsýz nehir
Solmaya mahkûmca ölüme meydan okuyan bir demet menekþem.

Sarý sarýpapatyalarý andýrmýyor deðildi gözlerin.
Bakýþlarýnda ölüm cezasý almýþ bir mahkûm hissiyle kaybolduðum vakitler,
Elinden tutamadýðým o sýcaklýðý bilsen ne çok þeyler söylemek ister.
Sözlerin boynu vurulmuþ öylece kan deryalarýnda kalmýþým ki korkundan,
Sabahlarý ürkek kuþlar gibi terk etmek isterdim senin yanýndan.

Kelimelerin sorgusuyla azaplar çekerken ki hislerimle,
Sana ay beyazý bir gelinlikle koþuversem seni topraðýma gömeceðim saatlerde.

Yýldýzlar hüznün telaþýyla sayýklarken senin adýný,
O kapkaranlýk mavili gökyüzü senin için ýsýtýrdý beni.
Amansýz esen rüzgârlarýnda kaybolmuþsa yeryüzünün bir köþesinde.
Yýkýlan gururumla hecelere bölsem aþkýný bin kere.
Saatlere ýstýrabýn yankýlansa ölümle bakýþýn o bir çift gözünde.

Ama nafile!
Ölüm yakamýzdan yapýþmýþ ayrýlýðýmýzý kollarken.
Sen ay beyazý gelinlikle yýldýzlarýn ýþýl ýþýl nefesiyle gelirken evimize,
Ýçimde ölümün kestiði acýlý aþkýn çilesiyle örülmüþ zamansýz sevinç,
Ve nefesin dar boðazlarýndan gömülecek iki kelimelik kýsa cümlemle.

Zamansýzca gidiþinin ertesinde dar boðazlarla örülü uçurumlara yaklaþýrken,
Elimden yüreðime hançerlenmiþ bir demet menekþen,
Ruhumda sen!
Nefesimde, hayalimde sen ve ölümsüz aþkýn!
Kelimelerin sýrça köþküne geldiðimde atýverirken kendimi karanlýk derinliklere.
Umulmazca, yavaþ yavaþça ölümü nefes nefes çekerken bedenime,
Yaklaþan topraðýmda seninle yine o ay beyazý gelinliðinle buluþacaðýmýz zamanýn ertesinde,
Cansýz parça parça bedenimden suretimden sýzan senin gözyaþlarýnda,
Bil ki sen vardýn aslýnda!

Yüreðimden hançerlenmiþ senden yadigâr
Bir demet menekþe.

Sonsuzluðun hüzünlü gökyüzünde bir yerlerde öylece…

Tarih:1.05.2023
Saat:12.21
Yazan: YILMAZ SÜSLÜ

Sosyal Medyada Paylaşın: