YoRGuN

Sen aklýma gelince ruhumun durduðunu hissediyorum

Bedenim bu YoRGuN dünyadan ayrýlana kadar

Senli günleri uzak limanlara uzatýyorum



Sana sesleniyorum ey gölgeli yaþam sahnesi




Unutulmuþ olanlarýn soluk umutlarýný býrakýyorum buraya

Donmuþ bahçelerden kurtulmak isteyen çiçekleri

Gözyaþlarýmýn sularýna emanet edip gidiyorum



Gece bana seni çaðýrarak seslenirken



Ben unutulma rüzgarlarýnda sonsuza dek kayboluyorum

Karanlýðýn YoRGuN kanatlarý beni taþýyabilirmi diye

Kendimi senden yavaþ yavaþ yolcu ediyorum.







...Linares...



Sosyal Medyada Paylaşın: