Gün gelir seni de hayatýn yükü Yorar yorar, yorulursun güzelim. Kurtulman imkânsýz kuþ olsan ne ki. Aþk okuyla vurulursun güzelim. Bir gün sen de kýrýlýrsýn güzelim.
Taþa çýkarsan da þimdi izini. Böyle sürmez, hayat keser hýzýný. Gün gelir bulursun elbet özünü. Düz ovada durulursun, güzelim. Bir gün sen de kýrýlýrsýn güzelim.
Aþk yolu, sýrattan daha da ince. Dönüþ yoktur, bu viraja girince. Bir gün sen de Züleyha’ca, Þirin’ce Aranýrsýn, sorulursun güzelim. Bir yüreðe kurulursun güzelim.
15.08.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
Edebiyat Öğretmeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.