Tablo Misali

Bayramlýk elbiselerini giymiþ uçurtma uçuruyor bir çocuk,
Kaþla göz arasý kaybolup gidiyor,
Tasasý yok, mutlu mu mutlu.
Bense bozguna uðradým çoðu þeyde.
Ýpe sapa gelmez mýsralara duygu serpiyor þair yüreðim.
Kemente gelmeyen bir yýlkýdan farksýz kainat,
Ya da uçan bir martýdan...
Gülmek için daha neyi bekliyorsun?
Göz alabildiðince masmavi deniz,
Ardýmda baharýn binbir çiçeðiyle kaplý ova.
Karþýmda yalçýn daðlar,
Ve güneþ ýþýl ýþýl parlýyor.
Sanki her þey bir tablo misali.
Hangi gün bitip akþam olmamýþ,
Hangi yara kabuk baðlamamýþ,
Hangi yüz sevmemiþ, gülmemiþ,
Hangi güne güneþ doðmamýþ ki?
Nutku tutulmuþ, sözleri olmayan bir notadan farksýzým þimdi.

Orhan ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: