MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Gezegen
yukapel

Gezegen




Gezegen
BeðenAntolojimYorumlarPaylaþTweetle
Gezegen
Karanlýk hücremde bir ýþýk arýyor bulamýyorum
Örümcekler duvarlara aðlarýný örerken
Bir rüyanýn son bölümündeyim Yüze çýkamýyorum
Derinlik beni kendine çekiyor boðuluyorum
Benim þu küçücük beynimde yeni bir çað doðuyor
Senin gezegenine hemen hemen varmak üzreyim
Üzerimde bedenimi gizleyen bir elbiseyle geldim
Seni görüp kendi gezegenime döneceðim
Ayaðýmýn altýnda dað Lale’leri açýyor
Beni göremezsin ama sesimi duyabilirsin
Yine hiç mevsimine girdik-Bu hýzlý dönüþ beni korkutuyor
Buranýn penceresi yok güneþ girmiyor araftayým sanki
Sana da oldu mu böyle varla yok arasý olmak
Görünmez olsam da sarýlabiirsin bana
Sesime doðru gel-Beni son bir kez kucakla
Daha kaç bahar var ki þunun þurasýnda
Eylül tam da ayrýlýþlarýn vedalarýn ayý
Son bir kez daha kavuþmalýyýz hoþça kal demek için
Yoksa yine son mu hiç mevsimine mi girdik

Nimet Yüksel Apel

25.Nisan.2023.Bodrum

© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.