TEK ÖLÜMLÜK AŞK...

Geçmiþin rüzgârlarýnýn kaybolduðu ölümle sonlanmýþ bir sokaðýn yaný baþýndayým þimdi.

Yüreðim anýlarýn arasýnda terk edilen kýrýntýsýyla
Ruhun zamaný tutamadýðý azýlý bir yarayla aþk içinde.
Ýçimdeki karanlýk yaðmurlarýn çýðlýklarýyla
Kulaklarýmsa korkudan saðýr.
Uzaklara doðru korkuyla aydýnlanmaya direnense güneþin dertli sesi.

Boþluklara doðru sürüklenen sokaðýn ötesinde elinde kâðýtla þiirler tarafýndan idama hazýr biri.
Bir duygu fanisi.
Kederler ormanýnda terk edilmiþ masum bir çocuk misali yapayalnýz, kimsesiz.
Odasýndan karanlýða alýþkýn kör gözleriyle ýþýltýlý kâðýdýna akan düþ kýrýntýsýyla
Aþkýn kýrýntýsýyla hayale tabi.
Dahasý kelimelerin tutsaklýðýndan mahkûm kalemiyle sevdiðinin celladýna
Yüreðin kanayan hastalýðýna sebep hançer ile
Bozguna uðurlanmasý malum aþk savaþýna bir an daha yakýn.

Benliði alenen tutsak kalmýþ bir serçe.
Kaçamak yolu olmayan aþkýn ölümüyle sonuçlanacak çaba,
Bir sevdiðini kelimeler diyarýnda duygulara dökme gayreti.

Belki sonu gelmesi ihtimal piþmanlýk!

Zamanýn ötesinden kayýp giden gölgeler sislerindeki aþk yýldýzýndan habersizce
Ruhundan damlayan kanlý aþk taneleri.
Sonu zihnin buhranlarýyla sonuçlanacak yýkým.
Geçeceði belirsiz piþmanlýk döngüsü.

Huysuz kelimelerin ruhu uyuþturucu dansýyla kâðýtlara doðru akan sonu gelmez hüzün.
Özlem, tutku his bozgunu.
Gencecik bedenin acýlarýna direnerek feda edilecek kýsacýk ömür.
Aþkýn ölüm döþeðindeki son sözlerinden
Son sevgiliyle kâðýt arasýndaki belirsiz gel gidi.
Uðultulu odasýnda hayallere doðru yol alan ruhtan geriye kalan yýðýn þiir.
Ama ki kimseden bihaber yazýlan düzinelerce harf.
Arasýna sýkýþmýþ kalpler.
Saatlerin esir aldýðý kalbin dermansýz hastalýkla cebelleþen bedenin son anlar,
Þiir denilen duygu yitiminin zarfla buluþmasýna son saniyeler,
Belki bir nefes.

Aklýn çeliþki girdabýyla olaðan reverans,
Delilikle sýnýrlarýnýn karýþtýðý duygusal bir yarýþ.

Sonu sevgiliyle sonuçlanmasý, birleþmesi ihtimal dýþý umut.
Bizlerce aþkýn ruhun derinliklerindeki deryasýnda yazýlan görülmez sözcükler,
Umut rüyalarýndan akýp giden ölümün son nefesiyle kuþatýlan sanal.

Müspet olan hissin hayalden öteye gidememesi,
Gecenin sonunda bir kurþun sýktýðý yüreðinde ölümle bitmesi.

Þiirle gerçeðin ölümden öteye gidemez ruhun kâðýtlardan kelimelere doðru taþan

Aþkla olan ki tek ölümlük hissi…





Sosyal Medyada Paylaşın: