kendime dýþarýdan bakabilsem seyrederce þu ipil ipil yaðmuru içimdeki sarsýntý bir gülebilse koklarca bir demet kýrmýzý gülü büyük ülkenin büyük ülküsü
her yönde açsa umut çiçeði tepesine dikilmese azgýn kurt sürüsü býkmadan yeþillense, yenilense dünya taþ yarýlsa milyona yitmese toprak büyükler çocuklaþsa, kýpýrdansa yerinde söylenen þarký sarssa dünyayý çocuklar oyuna dursa yalnýz su arklarýnýn çamura bulaþsa ayaklarýna
iki taþýn arasýnda sýkýþmasa tohum gerçek yerini bulsa ilk yaðmurla karlar eriyip inince daðdan getirmese selleri ovalar, baðlar sulansa özgür göðe uzansa çiçek, dal
býkmadan deðiþen baþkalaþan insan öyküsü yine kendinden alsa gücünü ekse tohumunu ezilen insanlara bitmez dese zulümde çiçek karanlýk gecede yakýlýr ateþ baþkadýr ateþin çevresinde kenetlenmek esen fýrtýnaya, gelecek dondurucu kýþa karþý ellerini çoðaltmak..
31. 01. 1984.- 09. 04. 2015 / glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.