Aşkta naçar kalışlar…

duru bir su iken
çok bulandýrýldý þu gönlüm
vakit tamam olmadan çok erkenden
dizleri tez kýrýldý þu ömrümün
nankör bir kader
yol ve yordama diken olup ettiler heder

insan kaç kez ölüp de dirilir ki
zaman ve mekanlarý tanýmadan
kaç kez ölüme gebe kalýnýr ki
geçti gitti sessiz sedasýz kesildi soluk
kaç feryat bir mutluluk eder ki
kan kusturdu bu yaþamýma haspa oluk oluk

kalbe giren o sevginin sevinci aldattý beni
bu bir sevda ateþidir çok yakýcýdýr demiþlerdi
yakýp ta kavurma þöyle dursun
harlý bir köze döndürdü içimi

zehir zemberek gibi kapkara günlere kaldým
ve her daim kandým ve tartaklandým
ter temiz sevgi ve duygu daðarcýðýmla gizlice

geceler hor
ve geceler içimde kararan duygular gibi
ve hep yýlýþýp ta duruyor tüm olumsuzluklar üstüme
dökülüyor kalbimden iyi niyetlerle yeþerttiðim ne varsa
ve halis muhlis tüm heveslerim
çaresizim neye elimi uzatsam kof çýkýyor önüme

öylesine soðuk ki hislerim
kurutup ta duruyor gönlümün acem baðýný
o denli tuzaklar kuruldu ki yollarýma
yoksul biçarelik kol gezip de duruyor yüreðimde

her daim özlem ve hasreti doðuruyor
aþkta naçar kalýþlar
hep o nankörlük duvarý aþýlmaza set çeke dursun
yüreðimdeki sevgilerin her biri bir baþka yana savruluyor
kavuþmak çözümsüz bir sancý gibi
savurup da durdu beni firkatin ortasýna

özüm duygularýma tanýyamadýðým bir yabancý
aþk bir yolcu bense hep hancý…



AZAP...(Kadri Atmaca) 16.04.2023





Sosyal Medyada Paylaşın: