Burada erguvanların çiçek açma mevsimidir

Utangaç bir sevgili gibi girerken bahar rüzgarý
Boðaziçi’nin serin taþlýklarýna
Sen sýcak bir ýhlamur yudumlarsýn belki orada
/Ankara’da/
Belki de masum bir özlem düþürürsün martlarýn kanadýna
Ýsmin gelir sonra peþin sýra
Sesin gelir
Nefesin gelir
Yalnýzlýðýn tam orta yerine
Erguvanlarýn çiçek açma mevsiminde

Yedi tepeli þehrin aþklarýna özenmiþ her aþk
Kendi çocuðunu büyütür kendi þehrinde
Sýðýnýlacak bir liman vardýr elbet
Kendi dalgasýndaki her denizde
Oysa sen
Çoðul sevgiler ekersin zamansýz bünyelere
Burada aylardan nisan günlerden perþembedir
Seni ne çok severmiþim meðer(sem) bu akþam
/her akþam/
Ki þimdi Boðaziçi’nde erguvanlarýn çiçek açma vaktidir

Pierre Loti’li bir yalnýzlýk tüter gözlerin
Her dokunduðunda kocaman bir ülke doðurur
/Yeni bir adla/
Usulca iskeleye yanaþan vapurdan
Yerini en son terk eden yolcu ürkekliðinde
Saklar seni þehir
Uz(ak) kalabalýklardan uz(ak) yýðýnlardan
Ýsmin gelir
Sesin gelir
Nefesin gelir de
Sen gelmezsin
Ki þimdi Boðaziçi’nde erguvanlarýn çiçek açma vaktidir

Orada
Erguvan ve lale eþ zamanlý açar Boðaziçi’nde
/Kahve gözlerinde/
Sade utangaç biraz da yalýn yürek
Hadi bir güvercin uçur bu ikindi sonrasý
Sana uzanan düþlere ne çok yaðmur deðermiþ
Tutmazsam unut beni hakayýklar aþkýna
Ýncitme laleleri oralardan gel artýk
Ki þimdi burada erguvanlarýn çiçek açma vaktidir



Sosyal Medyada Paylaşın: