vaveyla

Alný týrnak yemiþ aðdalý bir sanrýdýr benim kelimelerim
Dað dað, volkan volkan kýpýrdatýr,
Mum aleviyle ýsýnan bakýþlarýný vaveylanýn.
Sen sözü almayýnca eline,
Sabahýn dili týrpanla yontulmuþ aralýðýndan,
Geceye döl saçan arsýz aþklar;
Gözlerinden kavuþmalarýna hicran sinmiþ,
Kýlavuz kaptansýz korsan gemiler geçer Vaveyla.
Vaveyla,
Çaðýltýsýz maveralarýmýn yönsüz ýrmaðý.

Vaveyla,
Gözbebeklerimin derinliklerindeki iðfal olmuþ ülkem.
Söyle de
Çözeyim yüzünün atlasýný,
Kirpikleri kurþun kurþun aðlayan analarýn dilsizliðinde.
Öpüþmekten yorgun düþmüþ dudaklarýna inat,
Hazýrým, bendini yakmaya yetecek bir volkan kadar hazýr.
Söyle de
Þarkýlara akortlar;
Marþlara susmak düþsün sesinin gölgesinde.
Her þafak yeniden diriltecek seni
Sen sabrý tükenmek üzre bir gizsin þimdi dudaklarýmýn þerhinde
Korku çiçeklerinden ördüðüm saklý ülkem vaveyla.
Vaveyla,
Vandal yüreðimin aþka çalan týlsýmý.

Vaveyla,
Kýblegahý yalnýzlýðýmýn,
Adsýzým,
Adsýz sayham,
Leðende yýkanmýþ bir lisanýn gayr-ý meþru çocuðu.
Uçurumlardan geçtim, tufanlardan geçtim
Sonu sana varmayan urgan tutmuþ yollardan.
Güneþ vurduðunda,
Kömür gözlü kar bakýþlý kardan adamýn
Karda eriyen düþlerinden geçip,
Seni bir þaire baþkent seçtim.
Adýna ad adamak için,
Adýna ad adamak adýna vaveyla.

Sosyal Medyada Paylaşın: