BÜYÜKLÜK TASLAYAN SEFİL RUHLAR

Haberi yok adamýn, dýþardaki dünyadan,
Sefaletle geçiyor, sabahlar ve akþamlar.
Seyrederken etrafý, sisli paslý bir camdan,
Tesir etmiyor artýk, söylediði kelamlar...
Ve kurt gibi etrafa, korku salan adamlar.

Bir þey bildim sanýyor, bildiði boþ bir duman,
Yol aldým zannediyor, mesafeler ayarsýz,
Yýllardýr alýp satýyor, Dünya’da durmadan;
Heyhat kantarlar vefasýz, kýstaslar vefasýz...
Ve kalýr mý? yapýlan haksýzlýklar cezasýz.

Hep gerçeklerden uzak hayallerle avunur,
Büyüklüðü sadece ikindi gölgesinde;
Yokluktan gelen varlýk, varlýkta çalým, gurur,
Çukurda sürünürken, daðlarýn zirvesinde..
Ve yalaka tayfalarý gezer çevresinde..

Büyüklük taslarken her zaman küçülmektedir,
Herkesi küçük görme var, asýl benliðinde,
Sefil ruhlar kimseye fayda etmemektedir,
Sözlerle, alkýþlarla büyüme hinliðinde,
Ve kötü ruh, hala görünme sinsiliðinde.

Çehresine baksan, iblisten bir parça gibi,
Þeytanca bakýþlarýnda sinsice gülüþler;
Bir baksan bilgisine, yoktur, görünür dibi,
Sadece dildedir, O aydýnca görünüþler.
Ve gökte uçmak isterken, yerde sürünüþler.
...andelip...

Sosyal Medyada Paylaşın: