bu yüzden kan tenli gözlerim geçmiþin çarkýnda ziyadesiyle bahardýr çözülürken diriliþin zulmetinden ýþýk kalbimin özüne yürür kentler ölüm her andýr varlýðýmý haykýrdýðým sürece
zamanýn rehberinde koþan nefes dövsede düðümlü sýrlarý uçurumlarda/ uçurumun tonudur halimdeki gri insin bulutlar üzerime terlesin anýlar tomurcuklarda bu yol çok sesli naðme
çaresizliðin rampasýnda yürüyen mavi Hilal den bir nefes al yýldýzlar gülsün akþamlarýn üstadýnda hüzünlere yalnýzlýðýn köpüren sevinçlerinde eskiler koþuyor dünü boyayarak nasýlsa