NAZİK SÖYLE...
Felekler rakseder, bulut rakseder,
Döndükçe bu âlem bir birine denk.
Remz olur ademe, arza akseder;
Denk olan her þeyde bulunur ahenk.
Sular salýnýnca daðdan aþaðý,
Ovada gerdanlýk haller oluþur.
Bir atýn sýrtýna vursan kaþaðý,
Sert baþlý olsa da sana alýþýr.
Düþmanýna nazik söyle sözünü,
Bil ki bir güzel söz yýllarca yaþar.
Kem sözle yýkama seçkin özünü,
Mayasý çok hamur, kabýndan taþar.
Ýnsaný düþün ki atomik ayar,
Þaþmayan fabrika bir ömür sürer.
Bu öyle bir düzen her aný sayar,
Bozarsan ayarý, defteri dürer.
Tabiat ahengi neler anlatýr,
Düþüncende yaþat sen mevsimleri.
Belleðine kaydet hep satýr satýr,
Okumaða çalýþ bu resimleri.
Dünlerden bu güne gelen yýldýzlar,
Arþýn bize bakan parlak yüzüdür.
Karanlýðý kovan sarýþýn kýzlar
Ýlahi yasanýn rahmet gözüdür.
Boþluk yok âlemde, her þey hesaplý,
Bu denge üstünde nizamlý durur.
Her þey; hem ezelden ebede saklý,
Aðaç ham meyvayý topraða vurur...
04.11.2014 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.