Düþe kalka, güle oynaya yürüyen
uz/ak kentlerin barýþ sembolü
göklere serdiðin bakýþlarýný
nasýl anlatayým, nasýl yazayým?
.
Mavi bir ülkeyi hayal ediyorum
öylesine soluðum içli
kartal yuvasý sessizliðini dinlerken
karanfil bezeli elma giriyor araya
odam mis kokuyor
Çok uzak zamanlardan gelen
binbir gece masallarýndaki periler
týnýlar içerisinde birbirlerine sarýlan insanlar
aydýnlýk duygularýmla hareket ederek
küçücük bir "merhaba" demek istiyorum
Sonra gülüþüne aþýk
kirpiklerine çiy düþmüþ
baharý saklar yumuk gözlerde
üzengiden sarkmýþ hanýmelleri
uzatýyorum elimi
yönüme akan ýrmak sarýp sarmalýyor beni
buðday baþaðý gibi bereketli
tenini sürüyor avuçlarýma
her þey umuda dönüþürken munisleþiyor
Fuzuli’nin gazellerini okuyorum
"Habîbim fasl-ý güldür bu akar sular bulanmaz mý"
sesimin yankýlandýðýný Ýstanbul iþitir
Kaf daðýnda endamýmýz çift, ruhumuz tek
içimde akan ýrmaklarýn adýdýr ebr-i nevbahar...
Ümmühan YILDIZ