GELİNCİKLER TOPLADIM SANA

Bahçemden gelincikler topladým
Umudumu kuþandým
Düþtüm yollara
Gelinciði seviyor muydu
Bilmiyordum
Þansýma güvenip ’’inþallah’’ dedim
Bir parkta buluþacaktýk
Kýrmýzý Gül parkýnda
Yel deðirmenin baþýnda
Gelincikler sunacaktým sevdiðime...

Göz göze geldiðimde titredim
Nutkum tutuldu
Bir þey diyecek oldum
Dilime kelepçeler vuruldu
Dudaklarýmda suskunluk
Gözlerim konuþtu, gözlerinde ýþýdým!..

Elimde demetlediðim dokuz gelincik
Gözlerinde kaybolurken
Tutuþturdum ellerine
Dudaklarýndan bir fýsýldý döküldü
Anlayamadým ama
Kehribar dudaklarýndan gülümseme...

Pembeye boyanmýþ masaya oturduk
Ortasýnda kýrmýz bir gül
Gelincikler nazikçe boynunu büktü
Cesaretimi toparlayýp sundum
Gelincikleri öptü, baðrýna bastý
Sen beimsin dercesine
Kalbimde yeni bir sayfa açýldý ömrüme...

Pembeleþmiþ çaylarý yudumladýk
Hoþ sobetler içinde
Saatler gelip geçti yüzyýllara dek
Ela gözlerinde mehtabý izledim
Hayallerimle süsledim ay endamýný
Lakin cesaretimin üstüne
Bir þimþek düþtü, çarpýldým
Diyeceklerim sefer olup uçtup gitti
’’Seni çok sevdim Aybalam’’
Diyemedim!..

Zafer Direniþ
...
Sosyal Medyada Paylaşın: