ESKİMİŞ MAZİLERİN KIYISINDA ÖLÜME SIĞINAN GÖZ YAŞLARIYDIN SEN

Þuursuzca yankýlanýyordu hatýralar þehrin suskun sokaklarýndan
Ýçimde bilinmez acýlardýr kaplýyordu her yaný.
Ruhumu kaybettiðim sokaklardýr dile geliyordu
Kulaklarýmý delip geçen çocukluk sesleridir daðlýyordu içimi
Zamansýz büyüyen bedenime söz geçiremiyordum oysa ki.

Ruhun sokaklarda arýyordum kaybettiðim sevdiðimi.
Sanki yýðýlýr gibi oluyordum karanlýkla küçülen gökyüzüne.
Kaçamak ölüm peþinde koþuyordum sevdiðimin ardýndan.
Yetiþemiyordum bir türlü ölümün.
Gözbebeklerimden akan karanlýk yaþlarý kurutamýyordum acizlikten.

Bir an ki gecenin kuytu karanlýðýnda alýyordum kayýp nefesini.
Solgun kaldýrýmlara adýný karalýyordum .
Oysa daha kendimi dahi göremiyordum karanlýðýn ötesinden.
Sýðýnacak yerim de yoktum ki zamansýzca yitirdiðim gençliðimden .
Güneþ perisine benzer sureti kaybolur gibiydi suskun zihnimin kýyýlarýnda.
Hýrçýn hatýralarýn arasýndan çekip çýkartamýyordum güneþ ýþýltýlý yüzünü.
Yetemiyordum ,
Acizlikten titrek bedenim.
Uzayan karanlýðýn yankýlý zihnimden diriltemiyordu acizleþen acýlý ruh.
Adýný karaladýðým defterler daðýlýyordu içlerinde
Kelimeleri delip geçiyordu karanlýðýmý
Sanki söylenmemiþ diledir getirilmeyen hislerdir ufacýk bir umutla dalgalarýný çarpýyordu .
Dalga dalga büyüyordu tutkulu bakan gözlerine.
Utangaç geceler ýþýltýyla aydýnlanýr da gibiydi.
Bilinmez zamanýn köþesinde eski hatýralarla uðurlanan bedeniyle buluþur gibiydi gözlerim kapandýðýnda.
Karanlýk sokaðýn sonundaki uçurumundan atlýyordum onunla.
Iþýltýlý gözlerini ellerimle koruyordum karanlýðýn zulmünden.
Sessizce âþýklar kayasýnda açýlýyordu ölüme kapanan gözlerimiz.
Denizler oluk oluk taþýyordu kaybolan hatýralarýmýzý.
Sardalyalar anlatýyordu sevgimizi adýný bilmediðimiz balýklara.

Deniz yosunlarýyla diplerinde sarýldýðýmýz sularýn ardýndaki sonsuzlar ülkesinde,
Papatyalarla sarýlý musalla taþýndan uðurluyorlardý gökyüzü melekleri.
Yitirilmiþ kýsacýk yaþamdan hatýra adýmýzla sarýlmýþ yakamozlar dikiliyordu mezarýmýza.
Ýçlerde güç yetemiyordu cellat ölüme.
Koskoca dünyanýn adý bilinmez sokaklarýnýn kýyýsýndaki karanlýk denizinin derininde
Bir defa daha yeniden doðuyorduk seninle.

Þuursuzca yankýlanan hatýralar þehrinde,
Bir þafak vakti aralanan güneþ ýþýklarýyla aydýnlanan yeniden baþlayacak bir günde,
Uyanan gözlerimin ardýndaki zihnimdeki ölüme yitirdiðim senle,
Unutulmayan yaþanmýþ yaþanýlmamýþ tüm aþklarla uðurlanan gökyüzünün esirinde,
Eriyen gözyaþlarýmýn kurutamadýðý mektubundaki eski fotoðrafýnýn kifayetsiz mazilerinde…


Sosyal Medyada Paylaşın: