. . . . . Az sonra uyanýr þehir Kiremit renginden çatlayýp caddelere tohum tohum Sanki uykusuzluða içerlemiþ bir kýrmýzý Heves eder ahulu gözlerde çopurlanmalara Bir þiir eser ýslýk tadýnda yaðarken yaðmur Paçalarýna istihza edercesine sýçramýþ çamurlar Sýkkýnlýðýna çare deðilken gözyaþýna karýþýp Tüter nefesi ayazdan kalma güzlere Körkütük bir esrikliðe öykünüp Tüter sorgusuzluðuna birikip hasretlerin . . . Yeter mi yine de anlatmaya güzlerim Iþýða bir türlü karanlýklardan fýrsat bulamayan sabahlarýma Serde gözlerine yine uyanamamak da var oysa Öyleyse Eksik kalsýn erguvanlý yollarý sokaklarýnýn Bana Asýrlarýndan toprak yollarýný Gelincik dökülü patikalarýný ver . . . Her þeyde biraz sen varsýn Ve hâlâ çaresizliðime vurulu azap azap anýlarýn... . . . Söyle, benim için sen Yol musun yordam mý? Söyle, yoksa sen bana Yar mýsýn yaran mý?. . . . .
............
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenanfaik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.