pekit bizi çocuk

acýlar çiçek açarken ülkemde
içimde yýkýk kentlerin hüzünlü çocuklarý
ayaza savrulur düþlerim
ölüm tarlasýnda
saçlarýndan tutup rüzgarlarýn
rehin düþerken ömrüm
acýsýný sarar sesim
tutup yaramýn ellerinden
kanar giderim


bizi vur
pekit bizi çocuk


bir yýkýntýnýn sýðýnaðýnda
kokusu siner rüzgarýn saçlarýma
gün bitmeden henüz
çürür dünlerimiz
kanatlarýmý býrakýp daðlara
tutup uçurumlarýn ellerinden
göçer giderim


bizi vur
pekit bizi çocuk


vermeyin adýmýzý namertlere
içimde üþüyen çocuklar gibi
kanarken mevsimler avuçlarýmda
çizer üstlerini
vedamý býrakýp sokaklara
çarpa çarpa barikatlarýnýza
bakýp gözlerinizin içine içine
anýlarýmý býrakýp yýkýntýlara
tutup umudun ellerinden
çeker giderim


bizi vur
pekit bizi çocuk







Sýtký Özkaya
26.02.2023

Sosyal Medyada Paylaşın:

gamar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Zigana’dan kuşlar inmekte Dersim’e gelesandra aganta ekmek çarpsın be anne Düşerim dolunay keser yüzümü Bulut Çektim Gözlerime ölüm öp beni dudağımdan geri çekiliyor göçmen kuşlar umut ağrısı Özge/Can