suskunluðun örtüldü üstüme bir yorgan gibi gözlerim açýk sonuna kadar, kalbin kapalý çekmiþ fermuarýný dilin, gözlerin ölgün suretinde tavan fareleri gezinir kemirir geleceðe ait senli düþlerimi
konuþ isterim dünden bu günden memleket sorunlarýndan, insanlýktan sesinden duyayým dünyanýn iyi yöne gittiðini umut ýsmarlamayayým, gelecek baharlara usul usul açsýn sevgi çiçeðim
akýp giden ömür nehri sensiz ýpýssýz çarpa çarpa ilerliyor taþlara yosunlar sarýyor çevresini çirkin sesli kurbaðalar výraklýyor daha deðmemiþti ayaklarýmýz birlikte söðüt gölgeli kuytu serin sulara
suskunluðun hayatý olmaz inan ki cenaze yüklüdür alnýmýzý buruþturan günleri çehresiyle devirir geçer mat olursun, her sabah yeniden ölürken doðmaya acýkýr güneþ öyle kararýr ki yüzler
susma! çek suskunluk yorganýný üstümden doðal bir þok olsun bana konuþman sesinde uyanayým sabaha..
06. 02. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.