yine karanlýk bir saat gecenin dördü bugün Pazartesi bir gürültü bu gelen depremin sesi korkulu rüya gibi yedi nokta yedi depremin þiddeti gece dehþetle irkildi vurgun yemiþti tekrar bir sarsýntý yedi nokta yedi yine on vilayet birden sonu gelmeyen sarsýntýlarla beþik gibi sallandý yýkýlmýþ ,yarýlmýþ ,çökmüþ atom bombasý düþmüþ görülmemiþ böylesi dünyada duyulmamýþ boyutta ansýzýn geldi yýktý geçti doðayý þaþýrtan gerçek depremin enerjisi yok olan hayatlar kaybolan umutlar bir anda þehirler enkaz oldu kaçamadý insanlar þehirlerin altý üstü ceset insan dolu ansýzýn çýktý canlar acý çýðlýk feryatlar yürek dayanmaz felaket enkaz altýndan iniltiler aileler anneler bebekler sayýsýz canlardan sesler 120 saat geçti canlý çýktýkça enkazdan tükenmedi umutlar deprem çiçeðiydi canlý çýkarýlan çocuklar biri vardý ki Zübeyde çocuk kurtarmaya gelene : ’’nasýl girdiniz eve’ sorusu þaþýrtýyordu çocuksu güzelliðiyle taþ beton enkaz altýnda bir ahlaki sorgulama kalmadý aðlamayan göz dayanamadý hiç bir yürek baþka bir çocuk ’ kurtarýn beni artýk’ diyordu ismi Kumsal çocuk kaç gündür içmiyorsun su ’deprem olduðundan bugüne kadar’ dedi beþinci gündü bugün bir çiçek adý Ahmet yirmi günlük bir bebek ah seni kim doyurdu enkazýn altýnda beþ gün oldu inanýlmaz bir rüya deprem þiddeti dehþet mucizesi ayrý hikmet depremin gücü herkesi öldürdü çocuklara güldü ..
10.02.2023 mustafa kaya Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.