ÖLÜMÜN SANA ÇALAN MATEMİ

Bu sabah güneþ senin gözlerinde neden batýyormuþ gibi doðuyor?
Rengi neden bir cinayete kurban gitmiþ gibi akýyor?
Bir zamanlar kalbimi yeni dökülmüþ asfaltýn altýna yalýn ayak koyup,
Üzerimden kalabalýk aðýrlýklarla gelip geçen sen,
Sen misin o,baþucumda soluðumun uçup gitmesini bekleyen?

Neden buradasýn?Niçin geldin?
Dün gece kambur bir baykuþun;ürküten haberci sesiyle
Eski ayakkabýlarýmý sokakta görünce,
Bir sigara içimlik sýzýmý omuzlarýna almak mý istedi canýn?
Sakýn tesadüf deme,bu tesadüf olamaz.
Bu tesadüf olsa bile senin isteðini karþýlamaz,karþýlayamaz.

Aslýnda son nefesimin acizliðini görmeni hiç istemezdim.
Zaten bunu senden hep gizlemek istemiþtim.
Gerçi;bir keresinde ayrýlýðýn saatini baþucuma habersizce kurup,
Yüreðimi akrebin zehirli ve aðýr adýmlarýna baðladýðýn andan
Daha vahim bir durumda olduðum söylenemez.
Sadece dakikalar sonra uzun zamandýr kendimi hazýrladýðým,
Daha bir gerçekçi yolculuðun telaþý var üzerimde...
Heyecanlýyým,gençliðim var,yolum uzun...
Biliyor musun?
Bundan sonra buralarda ben artýk yokum.
Korkmuyorum...
Zaman daraldýkça sadece seni düþünüyorum.
Karanlýðý benden önce mahçup bir dilde karþýladýðýnýn farkýndayým.
Yüzünde sýkýþýp kalan öksüzlüðün bölüþtüremediðin tarafýna yýðýlýyor hüznün.
Üzgünüm...

Gözünde biriken bulutlar,bir cesedin etrafýnda toplanmýþ kalabalýk gibi duruyor sanki;
Biri omuz atsa,burnunun direðine çarpsa mesela,
Tüm dengeni kaybedip,kýrkikindi yaðmurlarýn dik yokuþlardan
Sokaðýma düþtüðü gibi yaðacaksýn üzerime.
Bütün piþmanlýklarýný dökeceksin gözler önüne...
Ama artýk bu olacak iþ deðil,zamaný hiç deðil...
Yapacak birþey yok,halim ortada,hakkým desen hiç kalmadý.
O haklarýn hepsini helalleþerek zamanýndan önce gerçek sahiplerine teslim ettim ben.
O yüzden sen de uzak dur benden...

Aðlýyor musun?
Saçmalama ne olursun?
Gözyaþlarýn cesedimi yerden kaldýrabilir mi zannediyorsun?
Aldanýyorsun...
Hala aldanýþlarýnla hiç karþýlaþmamýþ gibi duruyorsun.
Ama git gide yaklaþýyorsun...

Sustun...Ýncitti mi seni sözlerim?
O zaman yaklaþ;incittiðim yerden seni son kez öpmek isterim...


Gözlerinle vurgun yemiþ limanýmýn açýðýndan
Bana acýyarak baktýðýný seziyorum,hatta hiç acýmadýðýn kadar.
Neden öyle baktýðýný anlamaya çalýþýyorum,
O kadar telaþlýsýn ki;
Yine bir vurgun öncesi bakýþlarý hatýrlatýyorsun bana;
‘Olacak olan,olsa da gitsem’ der gibi.
Hatýrla,hafýzaný zorla...
O liman þahit kalmadý bir daha,senden sonra emsal bir vurguna.
Endiþlenme,birazdan sen de gideceksin ben de,
Hem de hiç istemediðin kadar.
Biliyorum,bu kapýdan çýktýktan sonra
Sen de çok kalamazsýn buralarda.
Kalýrsan,soðuk nefesim rutubet olur senin kucaðýnda,
Üþürsün,ýsýnmak için ateþ yakarsýn ýslak baðrýnda...
Ama inan hiç gerek yok buna...

Sevgilim,
Sana son bir kez sevgilim diyebilir miyim?
Tabi ki derim...Demeliyim..
Çünkü senden sonra bunu hiç kimseye söylemedim...
Hep son bir kez için seni bekledim...
Senin için hiçbirþey ifade etmez bilirim ama;
Benim gözüm açýk gitmez bu saatten sonra...

Yoruldum!
Þimdi müsaadenle uyumak istiyorum.
Ola ki uyanamazsam beni uyandýrma.
Baþucumda duran çalar saate elim uzanamayabilir,
Zaten uzun zamandýr hiç çalmadý ama;
Olur da çalýp uyandýramazsa
Lütfen ona kýzma,hýrslanýp da sen de onu kýrmaya çalýþma,
Onun suçu deðil...
Onun da gücü yetmez artýk beni uyandýrmaya...
Sosyal Medyada Paylaşın: