TEK AYAK ÜZERİNDE AŞK

Merhaba!
Nasýlsýn?
Ýyiyim yazmýþsýn son mesajýnda...
Ýyi misin gerçekten?
Bunun doðru olduðuna inandýrmak mý sadece niyetin?
Yoksa;
Yüreðinden beni püskürtmek için uydurduðun yeni tezahüratýn bu mu?
Senin de yüreðin kanýyor mu?Yanýyor mu için?
Ýstersen yine sus,cevap bile verme,
Ben nasýlsa bildiðim yerden soruyorum tüm sorularý sana.

Beni hiç sorma...
Hatta aklýna bile gelmesin en yakýn tahminlerin.
Ben yanýyorum galiba...
Olsun;zaten umrunda bile deðil yandýðým.
Her neyse...

Havalar nasýl,soðuk mu oralar da?
Güz, toplatýyor mu yerden sarý yapraklarý sana da?
Aklýna her geliþimde,avuç içlerinde yüreðini buruþturup,
Ýstemsiz küfürleri kondurabiliyor musun mecbur kýldýðýn bu ayrýlýða?
Ben zapt edemiyorum sensizliðin,tek bir zamana kilitlenmiþ eziyetini,
Susturamýyorum anlýyor musun,
Kýsamýyorum bana sebepsiz gelen ayrýlýðýn yüksek sesini.
Ne olur bu defa bari konuþ!
Çaðýr cümle içlerine bütün yardýmcý kipleri.

Sen beni susarak cezalandýrmak mý istiyorsun?
Her gece tek ayak üzerinde;
Yeterince kalmadý mý yüreðim senin ayazlarýnda?
Titreyen bedenimin gurursuz duruþuyla,
Kapýnda yatmadý mý kalbimden firar eden arsýz aþk dilencilerim?
Kendi sadakandan,kendi ruhunu doyurup
Ýþin bitince toplattýrmadýn mý hepsini kapýndan?

Biliyor musun?
Elimden gelse bu satýrlarýn yumruklarýný senin göðsüne gömmek isterdim.
Yüreðimde kýrdýðýn tanburun paslý tellerini,senin ciðerlerine saplayýp
Acý acý kanadýðýný orada görmek isterdim.
Ýmdat seslerinin senfonisiyle yanýndan gelip geçerken
Tüm umursamazlýðýmý üzerine yine orada kusmak isterdim.

Gel istersen;haydi gel!
Gel ve kýr þu elimdeki içi sen doluþmuþ mürekkepli kalemi,
Sayfalarýmý kana bulayýp durmasýn sürekli.
Nefretim var,öfkeliyim,fazlasýyla kýrgýným sana.
Ama;
Bir taraftan sende olan kusurlar,kusursuz bakýyor bana.
Affediyor,sonra boyun eðiyorum senden gelen mutsuzluða...
Bu çok saçma...Çok saçma...

Sen gideli takvimden iki mevsime daha yol verdim.
Ama; hala deðiþtiremedim en son seviþtiðimiz yataðýn nevresimini.
Hatta her gece çýrýl çýplak giriyorum o yataða,
Sýrf býraktýðýn kokunun üzerinde
Seninle uyandýðýma inanmak için.
Bazen kendi nefesimin üzerinde,
Yüksek tansiyonla yakalýyorum seni.
Dilinin altýna nemli yastýðýmý býrakýp,
Nabzýný bedenimin kaygan zemininde dolaþtýrýyor,
Saatlerce yükselmeye çalýþýyorum birlikte týrmandýðýmýz o gökyüzüne.
Bir türlü basmýyor ayaklarým yere.

Söylesene;
Hangi rüzgarla kafa kafaya verip açtýn ikimiz arasýndaki tek nefeslik mesafeyi?
Hani hiçbir iklim örtemezdi düþlerimizin üzerini?
“Dört mevsim toplanýp gelse uyutamaz” demiþtin kýþ uykusuna ayrý ayrý bizi.
Bak,aramýza izinsiz kara kýþý aratmayan,kocaman bir güz girdi.
Tek seferde dökebilecek misin sen de,dalýndan yapraðýnla yere beni?

Hala neden susuyorsun?
Ýçimde bir daha aralayamayacaðýn vuslat perdeleri yanarken,;
Nasýl sessiz kalabiliyorsun?
Bak bana,iyi bak!
Lastik yanýðý gibi yapýþýyor yüreðimin ezikliði bedenime görmüyor musun?
Göðsünün tam ortasýnda sýkýþýp kaldýðýmý da hissetmiyor musun gerçekten?

Þimdi affediyorum seni...
Ýstersen yine sus
Ama sonra sus ve git benden.

Eðer birgün zihnimden,ruhumdan atamazsam seni,
Gözlerim kapalý,karanlýkta seviþmek zorunda kalýrsam bir baþkasýyla o yatakta,
Adýný zikir edersem istemeden de olsa,
Hesabý sorulacak olursa o vakit bana,
Ýnkar edemeyecek duruma düþersem þayet,
Ýþte o zaman kes kendine cezaný.
Tek ayak üzerinde koy yüreðini ve býrak kendi kapýnýn önüne esaretini.
Merak etme,
Acýndan nefesi koksa,muhtaç kalsa yüreðim bir yudum aþka,
Yarasýnýn taze kabuðuyla avutur kendini ama;
Bu defa asla dilenmez benim dilencilerim senin yoksul kapýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın: