Kırmızı...

Sessizliðin uykusu boþ oda...
Kapýsý çok,
Kilitleri alnýnda dolaþan gölgeler...
Sað ayaðýndan gerisi yok!.
Güzden kalma nöbetler...
Bileklerine sarý aðrýlar sarýlmýþ,
Baþý sonu ayný, kabusa uyanan.
Seslendikçe,
kaybolan adýnda yitiriliyorum...
Ürkek bakýyor dün bugünlerde...
Kaçasý var!,
Uzaða düþesi,
Gidesi,
Belkide dönmeyesi var!.
Var da var...
Düþsüzlüðüm var...
Düþmüþlüðüm,
Yaramda bir renk var.
Bir ayagý seken örümceðin, parmak iziydi kýrmýzý...
Lanetlenmiþ gölgenin, çukurunda tanýnan.
Susku, buruþuk kitabýn arka kapýsýnda imla.
Yamalý ellerine dolanan, sökük mazi,
Izdýrabý, toy gülüþlerin entarisi
Giydirdim açýk kalmýþ rüzgarý ,ahýmla...
Sýzmýþým sonra,
penceresiz odanýn, tam yüzümü örten kýsmýnda,
Yasal olmayan acý, gerisi.
Yaramda bir rek..
Kapýlarý boþ odalara açýlan,
Virðül gibi kýrmýzýlarým var.
Sosyal Medyada Paylaşın: