Gölgemi erteledim...

Gölgeler biriktirmeyi erteledim.
Büyüdüm!
Gölgemin ayakkabýlarýna sýðmadý ayaklarým...
Sýðdý büyümek ...
Molasý olmayan uzun bir sukunet attým sokaða ,
sokak daðýldý.

Güze gelenleri aðýrladým ,
güzden geçenleri uðurladým ikindide.
Sesime tonlarca kýrlangýç aðýrlýðý çöktü ,
bir kanadým öldü sanýrým.
Sýrf kokuna çaðrýlmýþ tüm cümlelerin ,
sensiz harflerini kovdum þehirden.
Kaldýrýmlara sürünen paçalarýný sývayýp gitti ,
lal adamlar...
Kadýnlar ve çocuklar kaldý sokakta ,
sukunet daðýldý.

Ýlk satýrý terk edilmiþlikle baþlayan trenler kuruldu ,
yüzüme en yakýn sayfada.
Ýsyan alabildiðine loþtu..
Iþýklarý yanmayan bir þiirden seslenmek zor oldu...
gittiler!.
Daðýnýk kalan yüreðimi süpürdüm...
Rüzðara karþý sandalye atýp ,
hava soðuyana kadar oturdum içimde bir yerde.
Aralýksýz ,kývrak uðultular...
Seslerin icat edilmediði bi çaðdan yaklaþýyordu istasyona ,
kulaklarýmý yonttu.
Uðultularýmla ,
kirli bir doðruya yürüyordum...
Artýk Annemde yoktu dilimin ucunda ,
ismini alýp gitmiþti...
çaðýramadým!

Sitem,
avuçlarýmda dolanan beyaz yumak ,
dolandýkça grileþen.
kir tuttu avuçlarým...
Cümlelerinde grileþtiði bir satýrda ,
Çattým kaþlarýmý ,
döktüm yüzümü.
Tuttum yakasýndan yelkovanýn,
eðildim kulaðýna dedimki...

Neyse ,
özel mevzu...
aramýzda!!.
Sosyal Medyada Paylaşın: