Sendendi...

Þimdi bekleme zamaný...
Yanýbaþýmdan yitik bir nehir akýyor,
Ellerimi yýkýyamýyorum...
Dalgýn körebelerin gözleri baðlanýrken,
Söðütün arkasýna gizlenmiþ
Saklanbacýný bulup sobeliyor o çocuk.
Yarý çýplak avuçlarýmda dolanan
Dolandýkça grileþen
Sitem adýnda bir yumak.

Hüzün canbazlarý,
Ýki bulutun arasýndaki ipin en  kalýn yerinde yürümekte...
Düþmek yok yere! 
Göðe karýþmak yok...
Kýrlanðýç þehirler,
Sokak lambasýnýn altýnda toplanmýþ,
Söndürmüþler ýþýklarý...
Evlerin pencereleri karanlýkta,
Doðuracak bekleyiþleri...

Sokak,
Kaldýrým taþlarýný tekmeleyen, bir yanlýzlýðýn,
Gölgesini yapýþtýracak soðuk alnýna.....
Yazgýlar daha kolay okunacak...
Daha kolay ölecek kalabalýklar,
O sokakta...
Kýrlangýç mevsimi bitecek....
Kapanan kapýnýn eþiðinde kalmýþ,
Külleri süpürecek çocuk,
Bir kibrit kutusuna.

Söðüt yaþlanýnca Türkü söylenecek yine,
Baþýný koyup o aðacýn gövdesine...
Duyacakmýsýn..
Adýmý çaðýr ! Üþüyorum!! diye baðýracaðým...
Önümüz ayaz,
Bahar diyorlarya!
Kadife ceketinin iç cebinde taþýrdýn,
Sen onu ...
Bahar hep sendeydi
Bahar hep sendendi.

2008...



Sosyal Medyada Paylaşın: