Yalabık Düşler

elimi eteðimi çekeli yaþamak denen bu meseleden
ruhumun en pejmürde haliyle uyandýðým yataklardan
sahilde tuttuðum martýnýn kursaðýndan çýkan
sardalyalarýn yüreklerine kadar sevdim bu hayatý
inadýna deðil mi öyle kolay kolay býrakýp gitmeyeceðim

Ay ýþýðýný þarkýlarý ve dahi ille de uzun saçlý kadýnlarý
þimdi kesif bir bulutun içinde bir baþýma kalmýþ gibiyim
adýmý sorsalar hiç tereddütsüz yaðmur diyecektim
mevsimi uymadý konuþacak insan kalmadý sustum
kaderimi kendi dilimden kara bir tahtaya yazdým

deniz kabardý tekne yan yattý kelimelerim boðuldu
saçlarýmý lodosa vereli tartýþma konusu oldu
ufuk çizgisinde kýrýlan kirpiklerim
balýkçý barýnaklarýnda suyu aþka çeviren piri fanilerin
ben ise istiflenmiþ aðlarýn kýyýsýnda uyuyan bir kediydim

yüzünde kadim þehirler atlasý gibi duran
kýsýk küçük gözleriyle avuçlarýnda að onarmaktan
kesikler içinde kalmýþ ellerinin acýsý hatýrlattý bana aþký
Tanrýnýn her yeni günü yenildiðime bin yemin edebilirdim
lakin lodos kuvvetiyle fýsýltýlarý sese çevirdi duydum

oysa alevin baþýnda takatten düþmüþ uyuduðumu sanýyordum
’’ Eðer bir gün kimsesiz kalýrsan o tanýdýðýn yerler sana yabancý gelirse
bütün dünyan alt üst olmuþsa bu yalnýzca geçici bir durumdur merak etme
kendini aþka ve bana kapatma yüreðini açýk býrak
aþký ve hayatý sana yeniden öðreteceðim dedi ’’ Tanrý








Sosyal Medyada Paylaşın: