Öldü sandığın adamın sandığından

bir güz yolculuðudur ayrýlýk
hep yanlýþ istikamete doðru giden
kitap aralarýnda kurutulmuþ gül
Ýzmir otogarýnda tavuklu pilav
anneni sakladýðýn valiz
kýyafetlerindeki naftalin kokusu
unutulmuþ kadim bir dildir aslýnda aþk
susmak üzerine kurulu
aðaran sakallarýn usturaya direnci kadar
zarif ölü bir adamýn sandýðý
açma o odanýn kapýsýný
girme bu karanlýða sevdiðim yapma

sessizlik çýldýrtýr mý deme
öyle bir çýldýrýrsýn ki
kainat duymaz senin duyduðun acýlarý
ondan sonra her yeni gün
bir baþka zulmün eþiðidir
güle güle atlarsýn
farkýna varamazsýn kaybettiklerinin
anca düþünceye dalarsýn
birde bakmýþsýn ki etrafýnda
yanýk resimler ordusu
hiç bir hatýradan umut bulamazsýn
uyku hariç uyu hadi

seher vakti öten bülbüller gibi
asil bir feryattýr yaþamak
kimsenin görmediði izbe yerlerde
var oluþu aramak
bilsem söylemez miydim yani
görsem unutur muydum gerçekten
kalbimin derin denizlerin incisiyken
nasýl bir dað yamacýna dönüþtüðünü
uçma fikriyle dolu zihnime
hangi yýlanýn çýngýraðýnýn bulaþtýðýný
sürüne sürüne giden o hüzünbaz
çöl canlýlarýndan halliceyim þimdi

haddizatýnda kaderimin bu bölümü
uzak ülkelerin yetim çocuklarýnýn baþýdýr
okþayan okþayana bu hanede durum budur
denizi güneþi ve sevgiyi evhamlý bir iklim vurur
ya giderse ya unutursa ya bitirirse
sakladýðým bütün sevgileri derin bir sandýða koyup
arka bahçemdeki karga yuvasýnýn altýna gömdüm
uzunca bir zaman aklýma gelmesin diye
aþký kýl kuyruk bir kalpten sadakati
sümsük bir dilden ve emaneti korkak zavallý
embesil yüreklerden uzak tutmak için
yalnýzca Tanrýya verilecek bir hesabým kaldý benim

Sosyal Medyada Paylaşın: