bir zaman lekesiyle yaşamak

dün gece ölmüþüm haberim yok
bir söðüdün altýnda aðlayan serçeyim þimdi
çeþmeden çýkmýþ ýslak bir zývana
tut ki çok Tanrýlý bir kulum kurban sunaklarýnda
hangisine açsam avuçlarýmý manasýz
duymazdan geldiðim bir çok ses var oysa
madde aleminden mana alemine kadar
sevmem mümkün deðil hayatý bundan sonra
toprak olsun kül olsun son olsun

bildim mevsimi deðilmiþ kýrlangýç kovalamanýn
kanayan dizlerinden tanýdým onu
narenciye bahçelerinde gezen çocukluðumu
tütün kýran kadýnlarýn parmaklarýndan
çýkmayacak bir leke gibi yalnýzým þimdi
döne dolana kendime gidiyor bütün yollar
ne savunabiliyorum sesimin çýkmayan yanýný
ne de susmak gibi bir kabiliyetim var
el olsun gün olsun ama yar olmaz olsun

dilimde zaman endiþeli bir bekleyiþ kipi
kirpiklerimde dolanan kirpilerin
dikenlerinden anlýyorum en çok da bunu
acýyý bal eðlemek ne mesnetsiz bir fikir
insanýn kaldýramayacaðý acýlar da vardýr sanki
delirmek en doðal hakkýmýz olsa da
küp küp doðranmýþ domatesler gibi hayatta
yan yana durmak zorunda olduklarýmýz da var
bu gün olsun yarýn olsun aþk hep var olsun

gitmek yok oluþla ilintili bir mesaj oysa
varlýðýn aynasýdýr sevgili gidemeyiz
türlü tarifler içinde kaybolup duruyoruz
anlatmak istediklerimiz bambaþka anlaþýlanlar baþka
hangi iftiradan bir medet umar hilkat
diline neyi dolasan onunla dolaþýrsýn hakikat
kainat bir çoklarýnýn yok oluþ yuvasýdýr
ve varlýk olsa olsa hayalin aynadan yansýmasý
kýran olsun kýrýlan olsun hepsi birden yok olsun





Sosyal Medyada Paylaşın: