SAHTE KRAL

Kainata düþen sahte kralsýn,
Hýrsýn gölgesinde kalýp gizlenen,
Zamanýn emrinde boþ bir masalsýn Vakti geldiðinde yolu gözlenen.

Adem ile Havva neslinden gelen Hesabý mahþere kesilmiþ varlýk, Ýçinde ki nefsi maddeye bölen Manevi duygudan noksan insanlýk.

Ebedi olmayan anlýk misafir
Eþssiz olduðuyla övünen fani, Sonsuzluk içinde dilimlik kesir Hangimiz ölüme olmuþ ki mani.

Zekasýný makam mevkiiyle ölçen Ýmanýn kapýsý olmaktan aciz, Yalanlarý banýp hayaller içen
Kapýna þeytandan geliyor haciz.

Ýstikametin yok niye yaþarsýn
Tanrý gazabýný bilmeyen gafil Münafýk halinle boþa koþarsýn Marifeti eksik mekansýz sefil.

Bütün teselliler çekti kendini
Þimdi yalnýzlýðý pay etmekteyim
Þu insanoðlunun bütün derdini
Sanki her gece ben, ben çekmekteyim.

Nereye çevirsem periþan durum
Taþ üstünde taþ yok, her yer tarumar,
Ýnanç kavramýnda büyük uçurum
Etrafýma baksam yok öyle mimar.

Nerede o asil þaþalý kuvvet
Göster kudretini yalan devrilsin, Bütün asileri bir anda mahvet
Sana inananlar çýkýp sevinsin.

Kaybolan insanlýk mukaddes davam Nefis direndiðim hakiki hasým,
Rab sýðýnacaðým benim tek yuvam Yeter ki sapmasýn bu akýl tasým

Nevzat TAÞKIRAN
Sosyal Medyada Paylaşın: