Ölü bir kuþ gibi
düþüyorum yataðýma
düþüncelerle yaþarken ben
gerçeklerle yaþayanlar geliyor aklýma
bir soðuk bir sýcak
gülüþ takýlýyor dudaðýma
kendi derinlerime astral yolculukta
karýncalarý gizliyorum ekmek arasýna
birazdan var oluþun
küçüklüðünü anýmsayacaðým
ölümsü uykumda
bir can kurtaran çýðlýðýnda
öfkem diþlerimin arasýnda
gönlüne hoþluklar dileyeceðim
gidenin de kalanýn da anýsýna..
Sonra
kendi için aðlayan küçük bir kýz çocuðu
çay demleyecek güzelliðinden aks eden yaþla
kara gecenin parlak yýldýzlarý arasýnda
yakalamaya çalýþtýkça güneþi
boþlukta sallanan bir düþten düþerken
kucaklayacak belki de
bambaþka bir boþluk kendini
O’nu ondan alanlara inat
yarýna uyanmak gerek deðil mi..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.