durup bakýyorum geçen günün ardýndan ruhumda parlayan yýldýzlara gözlerimin takýldýðý oluyor küçük ayýya soruyorum aynasý büyük mü duruþundan?
zor iþ ýþýðýný kaybetmemek tekmelenirken en elzem sözcükler koynumda büyüttüðüm asil sevda ýþýðýný bularak, yansýmana muhtaç dünyalardan yer açmak, zorlayarak karanlýk gidiþleri
bildiðin asýl yolda, burnunun doðrusunda dik üstelik çizmeyi aþmamak zorunluðunda narin bir genç kýz gibi hep, gözde önce yuvanýn duvarýna sývamak ýþýðý sonra yolcu gezegenlerin kalbine
rengini vermek yeþile, düþlere alt etmek çaresizliðini birinin geçerken karanlýk bir tünelden es geçmeden ismini yazmasýný yýllar dökülürken kum gibi geriden
çocuklar büyürken ileriye ileriye gözlerini dikmiþken en parlak yýldýza ileride býrakmamak hüznün çekirdeðini ki bitmesin bu talan topraklarda bir daha bir kardelen yakýþýrken karlar üstüne
geliþen yeni mevsim, atsýn sisi üzerinden..
27. 12. 2022 / Nazik Gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.