Düþe kalka vuslata yürüdüðüm yollarda,
Tükeniyor takatim, tökezliyor ayaklarým,
Dallarý semayý kuþatan, asýrlarýn çýnarýna,
Yaslýyorum yorulan yüreðimi ferahlasýn diye,
Her üfleyiþte, bin piþmanlýkla, bin ah çektiðim,
Genzimi yakan, derin bir kaç nefes alýyorum,
Ýðde kokulu hasretin doluyor isli ciðerlerime,
Bütün hücrelerimle yine kasvetleniyorum,
Vicdansýz âþýklarýn, býçaklarla gövdesine,
Ýsimlerini kazýdýklarý çýnarýn gölgesinden,
Þefkatle okþayarak kabuklarýný, ayrýlýyorum.
Mahçup, kaçamak bakýþlar gönderiyorum,
Sen zannettiðim yorgun, solgun yüzlere,
Ýdam ediliyor gözlerim, evlerin ýþýksýz perdelerinde.
Son sözü sorulmadan boynu kýrýlýyor umutlarýmýn,
Dizlerim titriyor, bacaklarýma hükmedemiyorum,
Ayaklarým kaybediyor gücünü, yürüyemiyorum,
Sensizliðin ayazýnda buz tutuyor parmaklarým,
Yazamadýðým bir þiir daha ölüyor defterimde.
Derdest ediyorum bizden kalan bütün hâtýrâlarý,
Aðlaya, sýzlaya müebbete mahkûm oluyorlar,
Ebedî kalacaklar, kalbimin zifir karanlýklarýnda.
Kýrýyorum prangalarýný azat ediyorum sevdamýzý,
Gidiyor, hiç ardýna bakmadan sevinçten uçarak,
Keþiþleme bir rüzgârýn kanatlarýna tutunarak.
Nedametle inliyor, ahuzar eden, nâdan yüreðim,
Gidiþinin mâtemindeki bu þehrin kaldýrýmlarýnda,
Bir baþka geliþin ayak izlerini arýyor gözlerim,
Ulvî bir ümitle, fer geliyor dizlerime, koþuyorum.
Hasretinle tarumar bu þehrin, izbe sokaklarýnda.
Sen miydin giden, ben miydim kalan, bilmiyorum,
Hiçliðin labirentlerinde kaybolan hangimizdik?
Hangimiz, ýþýksýz kör kuyularda çare ararken,
Yusuf’ça, muhlis bir tacirin vicdanýna tutunduk?
Anlat hadi, aþkýný çöllerde arayan Mecnun mu,
Sarayda mahpus Leylâ mý buldu Mevlâ’sýný?
Hâyýr, hâyýr, aradýðým, yandýðým sen deðilsin,
Sen bana gerçek aþký aratan küçük bir fasýl,
Vuslatýný istediðim nihâyet, aþk-ý Ýlâhîdir asýl.
nadan:
• 1.Bilgisiz, cahil.
• 2.Görgüsüz, kaba, nobran
#aslanyýlmaz#sürgünadam#
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.