GÝDÝYORUM BU ÞEHÝRDEN
Ne zaman karýþtýrsam eski resimleri,
Gözlerim hep gözlerine mýhlanýp kalýyor.
Sanki karþýmdaymýþsýn gibi,
Yorgun kalbimin atýþlarý hýzlanýyor.
Yitik düþlerimi arýyorum bakýþlarýnda,
Kýrýk dökük hâtýrâlarýn arasýnda,
Beraber dinlediðimiz þarkýlarý buluyorum,
Sûzidil notalar, gidiþine aðlýyor kulaklarýmda.
Ayýptýr, yazýktýr, günahtýr, unut bitsin, diyorum,
Zavallý ahmak yüreðime söz geçiremiyorum.
Ne kara sevdaymýþ, kararttý gülüþlerimi,
Sorgusuz-suâlsiz, duruþmasýz-mahkemesiz,
Verdi hükmünü, önce kýrdý kalemimi
Sonra, bakýþlarýyla gözlerini gözlerime,
Ümitlerimi de hapsetti nalan yüreðime.
“Müebbet” yazdý, silinmez kalemle defterine,
Bu ne vicdansýz karardýr ey sevda!
Ne hâldeyim, nasýlým, dönüp bakmadý bir daha,
Þimdi, yorgun yýllarý yükledim vefasýz yollara,
Demir alýyorum artýk bu eski rýhtýmdan,
Açtým yelkenleri yüzüyorum, sonsuz maviliklere,
Ýçimde, alýþtýðým bir tadýmlýk yürek sýzýntýsý
Ve senden kalan, kafiyesiz, ölçüsüz birkaç mýsra
Kalp çarpýntýsýyla gidiyorum bu þehirden.
Senin olsun bundan sonra yazýlacak bütün þiirler,
Sana bestelensin vuslat notalarýyla bütün güfteler,
Mevsimlerin hep bahar, hep yaz olsun,
Aþk dolu yüreðinde hep sevda gülleri koksun,
Hazan görmesin yüzünde âsûde gülüþler,
Býrak bende kalsýn, mazinin derdi çilesi.
Sana saadetler dileyerek gidiyorum bu þehirden.
#aslanyýlmaz#sürgünadam#
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.