dünya teknesi alabora kýyýya vuruyor cesetler hayata gülümsemesi yarým kalmýþ çocuklar alt alta, üst üste bir fýrtýna bir boran iç içe geçmiþ her þey kim kimdir hiç belli deðil kimlikler yitirilmiþ bir düþ gibi sarmal insanýn özü güzel yalnýz kýrýk gülmesi ile geldiði yeri arar
dað, tepe, yol birbirine geçmiþ çimen çiçekli bir yol arýyorum yine güreþe tutuþsun fikirler her renk ayrý güzel daha da güzelleþsin desen kimse alýp kaçmasýn bir rengi tek renk deðildir gök kuþaðý her yaðmurun hýzý ayrý her karýn þekli nedendir bu þekilci kavgalar neden öldüðünü anlasýn ölen yaþayan bilsin neden yaþadýðýný
ey gök dedim kaç kez gök olduðunu anýmsa her karýþ topraða ayný ölçüde yað dövme kayalarý topraðý köpürüp taþmasýn deniz aðzý salyalanmasýn mavinin küfre varmasýn insan her karardýðýnda ay’ýn suratýna vurmasýn boyunu aþmasýn ay
azmasýn sevgisizlik ýrmaðý katran karasý, çepel diz boyu sývanmasýn daha bu yoldan geçmeye hazýrlanan bir hayli yolcu var kör etmeyin gözünü güneþin aðma olur tüm dünya inerse o cinnet perdesi
bizim elimizde çizmek en güzel deseni renk bizde, tuval bizde aþk bizde!..
26. 10. 2014 / Nazik Gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.