MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SUSKUN DUVARLARININ SURLARINDAN KIYISINA ÇARPAN AŞK-I ZAMAN...
Kavramsal Empati Yılmaz S

SUSKUN DUVARLARININ SURLARINDAN KIYISINA ÇARPAN AŞK-I ZAMAN...



Yüreðinin suskunluðuna tutkun surlarýydý tüm yaþanmýþ acýlar.
Kaybolan koca ömrün, yitirilmiþ masum bir bedenden geriyedir kalanlar.
Istýrabýnýn çetin hisleriyle gözlerinden düþen birkaç damla yaþtandý,
Ölümsüzler ülkesinden yankýlanan eski bir aþkýn yaþanmýþlýklarýyla sürgün hayatlar.
Aþkýn, güneþine hasretliðinin çilesinden kuruyup giden masum bir gül tanesinden kalanlardý þu satýrlar.

Ölümün sessizliðiyle örülmüþ, kulaklarý delip geçercesine nefes almaya direnirken
Ayaklarý altýnda kayýp gidercesine kuruyup silinen aþk denizinin gizemli bir çýðlýðýnýn yankýsýydý aþk-ý zaman.

Yüzlerce belki binlerce seneler boyu yeryüzün derin ummanlarda dilden dile,
Gönüllerden, sevgisizlik illetinden kururken dudaklarýn,
Mevsim yaðmurlarýna direnircesine,
Aþk acýsýndan güneþe sevdasýný dilenen masum bir aþk tomurcuklarýnýn,
Ölümüne hasret sýnýrlarý olmayan hayat ülkesinin son feryadý, son yýlgýn savaþý.
Yenilgiye mahkûm son aþk savaþçýsýnýn son bitkin çýrpýnýþý,
Yüreklerde kanamaklý son yaranýn kesik kesik damlayan kara renkli kanlarýydý.

Çaresizce savrulan çöl tozlarýyla kavuþamayan iki tanecik tomurcuklanmalý çiçeklik
Kara yazgýsý tüm sözcükleriyle kesiþmiþ iki masum aþýðýn,
Ve bir gün kara lekeli sularla örülüp ölümle bitiverecek destanýn aþkla savaþý.
Yorgun bedeni mücadelenin izleriyle nefes deðin almaya mecali olmayan sevdalýyla
Sevdiði için ektiði iki aþk meyvesi, gül tanesi tomurcuðu için gök kubbeye yalvaran maþukun
Yýkýlan kederle örülmüþ esaret zindanlarýnda sonlanan iki bedenden,
Yüzlerce yýl sonra eski bir kitabýn sayfalarý arasýndan okundukça ruhumuza, içime doðru saplanan bir hançerlik
Þuursuzca yýkýlan çöl tozlarýyla silinen bir aþkýn.
Suskunluk sarmalýnda mühürlenen dudaklardan bir gece vakti inleyen sözcüklerdedir yaþayan aþk-ý zamanýn,
Zamanýn durmaksýzýn aktýðý, sevdanýn yaþamaya dahi gerek duyulmadýðý,
Gölgesinden kaçýlýp terk edilen kaçamak aþklarýn belki de son çýrpýnýþý.
Kayýplar ülkesinden yükselen devasa eski mahzun bir aþkýn son duraðý.
Ruhumuzdan damlayan zamana yenik düþmüþ son manasý hoþ duygu kýrýntýsý.

Çaðlarca baþlayan insan aklýnýn evriminden bu güne deðin akan duygu sultasýnda,
Deðerlerini bir bir yitiren sözcüklerle süslü þiir sayfalarda,
Ve gönül kýyýlarý uçurumla sonuçlanmýþ yeni neslin açmaz aþk denizlerinin son nefeslik dalgalarýnda
Belki bir umut,
Belki de geçmiþin yeniden duygularla evriliþi
Aþk-ý zamanýn yeniden tüm cümle dünyada ruhlardan ruhlara derin sesleniþ hikâyesi.
Sessizliðe gömülen insanlardan yeniden keder topraðýndan diriliþi.

Kifayetsiz ayrýlýklarla örülmüþ hayatlarýn yeniden hayata geliþi.
Belki ölümsüz aþklarýn yeniden doðuþ izleri.

Þiirlerde hapsolmuþ aþk-ý sözcüklerin yüreklere doðru sessiz ilerleyiþi.

Yeniden baþlayan aþk-ý zamanýn alameti.
Kim bilir hangi yüreklerde kimlerle yeþerecekti…

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.