Yitik bir istiridye örüyor incisini
gecenin derinliklerinde
eriyor yoluna dokuduðu düþler
aþýndýrýyor zamaný
aþkýn solgun gülüþü
alaturka bir melodiyle
hýrçýn bir deniz gibi
çarpýyor yüreði
iç çekiyor iki kiþilik yalnýzlýða
anýlarýn direngen dehlizinde
dalgalar örttükçe üstünü
yýkýyor yakamozlu acýlar hüznünü
ölümün en görkemli tonu
mercan renkli sabahlar
kýrdýkça kabuðunu
aþktým ben diyor ýþýldayarak inci
Sen ise geçici hevesin kalýcý misafiri..
Puslu rýhtýmýn çakýl taþlarýnda
içimin seninle nasýl ýsýndýðýný hatýrla
diyor istiridye
ve diz çöküp kumsalda
sallayayým seni yine kollarýmýn beþiðinde
sesin kývrýlýp uyusun sesimin gölgesinde
sevgiyle..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.