KAYBOLUYORUM BİR TAS ŞİİRDE

Nesli tükenen bir umut bendeki,
Bütün uyanýþlarým, aynalar, ayakkabýlar
Hersey...
Kapýyý açýþlarým bile yalnýzlýða..
Biliyorsun bir hayal borçluydun bana
Ama yoksun, varlýðýn kar altýnda
Günlerimse kavurucu bir sýcaklýkta
Çamaþýr ipinde kurumakta..
Zamanlarýmýz aykýrý !
Çýðlýklarým yokluðuna mahkum !
Bu yüzden sana seslenmek,
Taþ duvarlara seslenmek gibi anlamsýz.
Giderken bir vedan bile yoktu üstelik!
Giderken isminin bütün harflerini baðlamýþ
Gölgenle birlikte sürüklüyordun hece hece..
Þimdi yerin koca bir hiç!
Þimdi yerin uzaydaki koca bir kara delik
Ve bütün duygularým içinde,
Bütün duygularým yanarak can çekiþmekte..
Hangi canlý elini uzatsa :
Izdýrabýn karanlýðý,
Elektrikli bir süpürge gibi
Onu da tüm gücüyle içine çekmekte..
Bedenim susuz !
Ayaklarým topuksuz !
Varlýðým ki o da isimsiz !
Ýsminin harflerini uðurladýðým anda,
Onlarda yitirildi bu koca delikte..
Yazdýðým her þiirin dizesi ki,
Yanyana gelip urgan olmak istiyor:
Ama yetmiyor, kýsa geliyor
Kurtaramýyor varlýðýmý bu kara delikten..
O kadar çok yalana inanmýþým ki
Hiç deðilse þimdi de:
Bulutlara beni seviyormuþ gibi yap !
Kimbilir, yalan da olsa yine inanýrým
Ve varlýðým ýslanýnca
Umutlarým da yeniden yeþerir belki..
Kimbilir, içimdeki umutta bir sarmaþýk olur
Çýkar kurtulurum belki bu bedbah yerden..
Baksana tüm renklerim de siyaha çalmakta
Ve sen bana,bense þehrime saðýrlaþmakta..
Hissediyorum:
Kalbim de artýk yatalak bir ihtiyar..
Avuçlarýmý açýyorum,
Dualarým da titrek titrek varýyor semaya..
Can emanet diyip, ölümü bekliyorum
Ölümse çeketini býrakýyor üzerime:
Klâsik bir cümleyi aratmýyor ardýndan
Öldürmüyor sanki,
Adeta süründürüyor diye,homurdanarak.
Ýhtiyar kalbim dayanamýyor sözlere!
Bir tas þiir döküyor arkandan,
Olur da bir dizede denk gelirsen:
Geliþin erken olsun,
Ben ölmeden gel diye..
Biliyorsun,bizde adettir:
Sevilen uðurlanýnca,
Arkasýndan bir tas su dökülür :
Dönüþü erken olsun,hemen gelsin diye.
Lakin:
Þiir bitiyor,
Ömür bitiyor
Ve tek bir damla su kalmýyor bedende de..
Bu defa susuzluktan çatlamýþ dudaklarým ki
Dayanamýyor
Arkandan son cümleleri döküyor, O da
Döktüðü cümle ki yerlerde çaresiz sürünüyor
“Artýk yok ve bitti” diyor.
Sonrasý mý?
Tüm kelimeleri toprak emiyor
Ve ben kaybolup gidiyorum bir tas þiirde..
Sosyal Medyada Paylaşın: